Rodjen u Beranama, 1965. god. gdje završava Osnovnu školu i Gimnaziju. Bio uspješan na takmičenjima iz prirodnih i tehničkih nauka. Diplomirao na ETFu u Podgorici gdje počinje da radi kao asistent na katedri za elektroniku. Odbranio magistarsku tezu iz oblasti računarskih nauka. Dobija stipendiju Grčke vlade i upisuje doktorske studije na Univerzitetu u Patrasu (Πανεπιστήμιο Πατρών), gdje doktorira 2001. god. Nastavlja da radi na Patraškom Institutu za industrijske sisteme kao istraživač. 2003. se vraća na matični fakultet gdje se bira u zvanje docenta, a kasnije venrednog profesora. Osniva i oprema Laboratoriju za primijenjenu elektroniku, po mnogima jednu od najboljih ove vrste u Regionu. Takodje izvodi nastavu iz automatizovanog projektovanja elektronskih kola, industrijske i medicinske elektronike, VHDLa i FPGA, upravljanja u realnom vremenu, programskog jezika C, kao i nekoliko postdiplomskih kurseva. Kao autor ili ko-autor publikovao preko 120 naučnih radova, medju kojima 4 medjunarodne monografije. Veoma uspješan u medjunarodnim i domaćim projektima iz oblasti nauke i obrazovanja. Rukovodio/rukovodi sa TEMPUS, FP6, FP7, NATO, WUS, bilateralnim i ostalim projektima. Recenzent u mnogim naučnim časpoisima i član naučnih odbora na velikom broju medjunarodnih konferencija. U svojstvu predavača po pozivu ili gostujućeg istraživača boravio na velikom broju inostranih univerziteta i instituta. Aktivno saradjuje sa domaćim i stranim kompanijama iz oblasti visokih tehnologija, gdje je razvio nekoliko proizvoda i patentirao izvesni broj rešenja. Izvršni direktor je Foruma univerzitetskih profesora i istraživača (FUPI). Zalaže se za afirmaciju nauke i tehnologije, a naročito pomaže razvoj naučnog i tehničkog stvaralaštva mladih. Govori engleski i grčki jezik, a služim se ruskim.
Na ovogodišnjem Festivalu nauke prezentiraće rezultate GEPSUS NATO projekta koji se bavi simulacijom elementarnih katastrofa u realnom vremenu i prostoru. Tema je veoma aktuelna jer smo svjedoci velikog broja prirodnih i drugih katastrofa koje odnose ljudske žrtve i prouzrokuju ogromnu materijalnu štetu. Katastrofe ne možemo predvidjeti, ali kada se dese možemo predvidjeti tok njihovog odvijanja. U matematičkom modeliranju i računarskoj simulaciji za ove svrhe uključeni su hidrometeorolozi, fizičari, hemičari, geografi, ljekari, centri za vanredne situacije, vojska i ostali. U GEPSUSu akcenat se daje na vazdušne polutante i teži se projektovanju što tačnijeg integralnog sistema.