Branislav Vlahovic, rodjen 1955, sin je Slavice i Dobrasina Vlahovica, porijeklom iz Ulotine. Nakon zavrsetka studija fizike na Prirodoslovno-matematickom fakultetu, Branislav radi na Institutu Rudjer Boskovic u laboratoriju za poluvodice i na magisteriju iz Nuklearne fizike i fizike cestica. Nakon magisterija nastavlja raditi na Insitutu, te kao asistent na PMF-u. Doktorira iz podrucja fizike cvrstog stanja i materijala 1990. god., te dobiva grant od Ministarstva znanosti i odlazi u Sjedinjene Drzave na Duke Univerzitet, gdje radi kao gostujuci profesor iz podrucja eksperimentalne nuklearne fizike. 1998 prelazi na North Carolina Central University, gdje radi kao sef odjela fizike, te je trenutno direktor National Science Foundation Center of Research Excellence u Nauci i Tehnologiji: “Racunski Centar za Fundamentalna i Primjenjena Istrazivanja” i NASA Univerzitetskog Istrazivackog Centra: “Centar za Aerospace Uredjaje Istrazivanje i Edukaciju”. Vlahovic paralelno radi u Jefferson Nationalnom Laboratoriju od njegovog osnutka 1992. do danas.
Njegov rad obuhvaca siroko podrucje u experimentalnoj i terijskoj fizici od nukleon deuteron rasprsenja iznad praga reakcije, hipernuklearne fizike, do fizike poluvodica i nanotehnologije. Na NCCU osnovao je snaznu racunsku grupu i moderan laboratorij za formiranje i karakterizaciju nanostruktura. Objavio je preko 200 strucnih radova, 4 patenta i ucestvovao na preko 200 internacionalnih konferencija. Organizirao je tri internacionalne konferencije: Nuclear and Particle Physics with CEBAF at JLAB” te internacionalnu konferenciju: “Polarization of high energy photons”.
Godine 2004. Prima Max Garden nagradu, drzavnu nagradu Sjeverne Karoline, koja se daje za najveci naucni doprinos. Nagrada je rezultat razvoja nove metode i izgradnje instrumenta za mjerenje polarizacije visoko energetskih fotona, sto je vazan problem u zadnjih 6 desetljeca i racuna Nd rasprsenja sa ukjucenjem Coulombske sile. Rjesenje mjerenja polarizacije GeV fotona otvorilo je novo podrucje za experimente, a ukljucenje Coulombske sile (koju trenutno jedino Vlahoviceva grupa moze ukljuciti bez aproksimacija) otvara nove mogucnosti za fino podesavanje parametara nuklearnih potencijala. Za svoj rad Vlahovic je takodjer dobio mnogobrojne grantove u iznosu preko 20 miliona dolara.
Ozenjen je 25 godina sa suprugom Gordanom koja radi kao onkolog na Duke Univerzitetu i ima kcerku Vanju koja je trenutno na doktoratu iz histrije umjetnosti na Courtauld Institutu, London College University. Od najranijih dana Vlahovic ima ljubav prema sahu.
TEMA PREDAVANJA
“Da li je moguce ugodno zivjeti od kvarkova, kvantnih tocaka i kvazara”
Imao sam srecu da upoznam prirodu u svim njenim dimenzijama, od najsitnijih subatomskih dijelova do svemirskih razmjera. Biti ce mi zadovoljsto da sa mladim talentima i kolegama sa PMFa podjelim neke uzbudljive trenutke iz mog istrazivackog rada. Uz diskusiju o aktuelnim problemima u nuklernoaj fizici, nanotehnologiji i kosmologiji zelio bi takodjer reci par rijeci o razlici izmedju fundamentalnog i primjenjenog istrazivanja, te experimentalnog i teorijskog rada. Volio bi takodjer sa mladim talnetima prodiskutirati o utjecaju nauke na licni zivot, od mogucnosti koje otvara za pokretanje poslova i kompanija do odricanja koja trazi od naucnika te zadovoljstva koja pruza.
Neke od mogucih popularnih naucnih tema koje bi mogle biti interesantne siroj publici i koje bi mogle biti dio diskusije su: zasto materija ima masu; zasto nano cestice imaju drugacija svojstva od materijala koji nas okruzuje i radi cega naucnici smatraju da je nanotehnologija najveca revolucija u nauci, veca od otkrica elektriciteta i kompjutera; te da li postoji crna materija i crna energija i da li se svemir ubrzano siri.